نوروفیدبک

تایخچه نوروفیدبک : شروع فعالیت های در خصوص نوروفیدبک به “ریچارد کتون ” باز می گردد که در سال 1875 کشف کرد که نوسانات مغز، فعالیت های ذهنی را در پی دارد. تلاش های او شامل قرار دادن الکترود روی مغز باز حیوانات بود.

در سال 1920 هانس برگر الکترو آنسفالوگرافی ( فعالیثت امواج مغزی) را از روی پوست سر انسان اندازه گیری کرد. او اولین نفری بود که امواج مغزی را بر روی کاغذ ثبت کرد و دو نوع متفاوت از امواج را تشخیص داد. یعنی موج آلفا و بتا .. برگر اعتقاد داشت که ناهنجاری های امواج مغزی ، منعکس کننده اختلالات بالینی است .

آغاز نوروفیدبک را می توان تا دهه ۱۹۳۰، ردیابی کرد. در آن زمان نخستین مشاهدات مبنی بر آن بود که می شود موج  آلفای مغزی را به طور کلاسیک شرطی کرد .

نخستین پژوهش های انجام شده در  زمینه نوروفیدبک  را می توان در میان کارهای “بری استرمن” و همکارانش در دهه 60 میلادی ، جستجو کرد .این پژوهش ها که روی گربه ها انجام می گرفت بر این فرضیه استوار بود که می توان حالات جسمی و حرکتی پستانداران را به وسیله امواج مغزی تغییر داد.

این مهم از طریق آموزش گربه ها به ویژه در فرکانس های امواج مغزی ویژه ، قابل ضبط و اندازه پذیر ممکن می شود . وی پس از کارگذاری الکترودها ، به گربه ها آموزش داد تا موج مغزی ریتم حسی حرکتی ( ۱۲-۱۹ هرتز )، را بالا ببرند یعنی زمانی که این موج افزایش می یافت ، گربه ها پاداش می گرفتند .

بدون ارتباط با این مطالعه ناسا از استرمن درخواست کرد تا اثرات رویارویی انسان ها با مونومتیل هیدرازین(نوعی سوخت موشکی ) و ارتباط آن با بیماری صرع را مورد بررسی قرار دهد. وی تحقیق خود را با ۵۰ گربه شروع کرد که ۱۰ گربه تحت افزایش دامنه موج ریتم حسی حرکتی قرار گرفتند. به هر ۵۰ گربه مونومتیل هیدرازین تزریق گردید.

موضوع عجیب اینکه ۱۰ گربه ای که تحت آموزش دامنه ریتم حسی حرکتی قرار گرفتند ، در برابر صرع مصون شدند و ٤٠ گربه دیگ،ر یک ساعت پس از تزریق دچار صرع شدند. به این ترتیب استرمن یک کاربرد جدید برای نوروفیدبک یافت .

نوروفیدبک فرآیندی آموزشی است که به مغز کمک می کند تا فعالیت های مختلف خود را تنظیم کند.از آنجایی که در این روش هیچ گونه دارو ،جریان برق ، اشعه و … به مغر وارد نمی شود. لذا کاملا بی ضرر می باشد.

در ابتدا بایستی ارزیابی کاملی براساس شیوه ای علمی صورت گیرد ، پس از پایان کار و استخراج نتایج ، مشکلات فرد دقیقا مشخص می شود و لازم است برای هر مشکل درمان خاصی طراحی گردد.البته علایمی که فرد در شرح مشکل خود بیان می کند نیز مهم است و بایستی در درمان در نظر گرفته شوند.

حداقل جلسات درمان در طول هفته دو جلسه می باشد و مدت آن هم حداقل 45 دقیقه است. در صورتیکه درمان مد نظر، اصولی و بدون عجله صورت گیرد ، معمولا نتایج بدست آمده ثابت و بدون بازگشت خواهد بود.

تعداد جلسات نوروفیدبک بستگی به نوع مشکل، مدت زمان درمان در طول هفته و میزان همکاری فرد دارد و می تواند بین 30 تا 60 جلسه باشد.
پس از ارزیابی نوبت درمان است ،ابتدا از طریق نرم افزار مربوطه دستور اصلاح امواج مغزی صادر می شود و گیرنده هایی که الکترود نامیده می‌شوند بر روی پوست سر فرد قرارمی‌گیرند. در این حالت از طریق نرم افزار ، به مغز فرمان داده می شود که دامنه امواج خاصی را در این نقطه افزایش یا کاهش دهد وهمزمان بازی هایی برای فرد پخش می شود .

شرط اجرای بازی این است که مغز دستور داده شده را اجرا کند و الا بازی انجام نخواهد شد. لذا پس از مدتی بازی روان و با سرعت مطلوب انجام می شود که نشان دهنده انجام دستوری است که داده شده است .پس از چند جلسه و با تغییر دامنه موج مورد نظر شاهد تغییر در مشکل مذکور خواهیم بود.

همچنین از این روش جدید در درمان مشکلات ذیل استفاده می شود:

• ارتقاء عملکرد.
• ورزشکاران جهت افزایش توجه و تمرکز و ارتقاء گوش بزنگی.
• صرع.
• اضطراب.
• افسردگی.
• وسواس فکری و عملی.
• مشکل توجه و تمرکز.
• بیش فعالی.
• بهبود حافظه.
• مشکلات خواب ( دیر به خواب رفتن ، از خواب پریدن و … )
• مشکلات یادگیری ( ریاضی ، خواندن، دیکته ).
• مشکلات رفتاری ( جیغ و داد ، انجام کارهای خطرناک ، کوبیدن سر به زمین، گاز گرفتن خود ، لجبازی ، پرخاشگری، گریه های بی علت و … ).
• لکنت زبان ، تکرار کلمات و حروف ، عدم تولید صوت و …
• اوتیسم.
• بهبود عملکرد فردی.
• دردهای مزمن.
• خستگی عاطفی.